-
1 odczepić\ się
odcze|pić sięсов. 1. отцепиться;2. разг. отвязаться; отделаться;\odczepić\ sięp się ode mnie! отвяжись (отстань) от меня!
-
2 odczepić się
сов.1) отцепи́ться2) разг. отвяза́ться; отде́латьсяodczep się ode mnie! — отвяжи́сь (отста́нь) от меня́!
-
3 odczepić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczepić się
-
4 odczepić się
[одчепічь шіĕ]v.dk -
5 odczepić się
відчепитися -
6 odczepić
odczepiać się sich loslösen, sich loskoppeln; -
7 odczepić
(-pię, -pisz); vb; od odczepiaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczepić
-
8 odchrzanić się
1. (-nię, -nisz); imp -ń; pot 2. vr perfodchrzanić się od kogoś/czegoś — to give sb/sth a break lub rest
odchrzań się! — get off my back!, bugger off! (pot)
* * *pf.pot. (= odczepić się) give a break; odchrzanić się od kogoś give sb a break; odchrzań się! get off my back!, give me a break!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odchrzanić się
-
9 odpierniczyć się
pf.pot.1. (= ubrać się elegancko) slick up.2. (= odczepić się) buzz off, bug off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpierniczyć się
-
10 odwalić\ się
odwa|lić sięсов. 1. отвалиться (о пласте земли);2. прост. отвязаться, отстать; \odwalić\ sięl się! отстань!+1. odłożyć 2. odczepić się
-
11 odwalić się
сов.1) отвали́ться ( о пласте земли)2) прост. отвяза́ться, отста́тьodwal się! — отста́нь!
Syn:odłożyć 1), odczepić się 2) -
12 odczep|ić
pf — odczep|iać impf Ⅰ vt (odłączyć) to uncouple [wagon, lokomotywę]; to unfasten [linę, spadochron]; (wypiąć z haka) to unhook; (wysupłać, odmotać) to unhitch- odczepił łódkę od pala he unhitched the boat from the poleⅡ odczepić się — odczepiać się [wagon, lokomotywa] to uncouple; [flaga, plandeka] to become unfixed- jacht odczepił się w czasie burzy the yacht slipped her moorings during the stormⅢ odczepić się pot. 1. (uwolnić się) to rid oneself (od kogoś/czegoś of sb/sth); (przestać się zajmować) to leave alone (od kogoś/czegoś sb/sth)- zespół nie mógł się odczepić od fanów the band couldn’t rid themselves of their fans- zabłąkany pies nie chciał się ode mnie odczepić a stray dog didn’t want to leave me alone2. pot. (zostawić) odczep się wreszcie! leave me alone, will you! pot.- proszę się ode mnie odczepić! get off my back! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczep|ić
-
13 odhacz|yć
pf — odhacz|ać impf Ⅰ vt pot. 1. (odnotować) to tick [sb] off a. tick off GB, to check [sb] off a. check off US- możesz mnie odhaczyć, już zapłaciłem you can tick my name off, I’ve already paid2. (odczepić) to take [sth] off the hook- wędkarz ostrożnie odhaczył złowioną rybę the angler carefully took the fish off the hookⅡ odhaczyć się — odhaczać się 1. pot. (zaznaczyć) to tick one’s name off GB, to check one’s name off US 2. (odczepić się) to unhook- szczupak odhaczył się z wędki the pike unhooked itself from the lineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odhacz|yć
-
14 odczepiać
odczepiać się sich loslösen, sich loskoppeln; -
15 odczepiać
-
16 odstać
глаг.• отстать* * *1) (wystać) выстоять, отстоять, простоять2) rzad. odstać (zerwać relacje) отдалиться, отойти, отступить3) odstać (odłączyć się, odkleić się) отстать (отделиться)przen. nie dotrzymać kroku, nie nadążać, zostać w tyle отстать (в развитии, успеваемости)spóźnić się, nie zdążyć отстать (опоздать, не успеть)spóźniać się (o zegarze) отстать (о часах)pozostać w tyle, zostać w tyle отстать (позади)pot. odczepić się разг. отстать (перестать надоедать)* * *odsta|ć\odstaćnę, \odstaćnie, \odstaćń, \odstaćł сов. 1. отстать, отделиться;2. отойти; отступить, отдалиться;\odstać od rodziny отдалиться от семьи;
3. выстоять, отстоять; простоять (do końca)+1. odejść 2. opuścić, zerwać (z kim) 3. przestać
* * *odstanę, odstanie, odstań, odstał сов.1) отста́ть, отдели́ться2) отойти́; отступи́ть, отдали́тьсяodstać od rodziny — отдали́ться от семьи́
3) вы́стоять, отстоя́ть; простоя́ть ( do końca)Syn: -
17 odpieprzyć
odpieprzyć [ɔtpjɛpʃɨʨ̑]II. vr1) ( odczepić się)\odpieprzyć się od kogoś/czegoś jdn/etw in Ruhe lassen -
18 odwalić
pf.1. zob. odwalać.2. pot. (= odciąć, odrąbać) chop l. lop off.pf.pot. (= odczepić się) shove off; get off ( od kogoś sb's back); odwal się! get off my back!, buzz off!, bug off!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwalić
-
19 odpierdolić
pf.wulg. (= zrobić niestarannie) fuck up.pf.wulg. (= odczepić się) fuck off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpierdolić
-
20 spierdalać
impf ⇒ spierdolić1* * *1. (-alam, -alasz); perf - olić; pot! 2. vi( uciekać) to get the fuck out (pot!), ( odczepiać się) to fuck off (pot!)* * *ipf.spierdolić1 pf. wulg.1. (= uciekać) get the fuck out; spierdalamy stąd! let's get the fuck out of here!2. (= odczepić się) fuck off; spierdalaj! fuck off!; Br. t. piss off!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spierdalać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odczepić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odczepiać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odczepić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, odczepić siępię się, odczepić siępi się, odczepić sięczep się {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odczepić się — (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave … Słownik Polskiego slangu
odczepiać się – odczepić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać samoistnemu odczepieniu, np. na skutek działania jakichś sił; odłączać, odwiązywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szarpać wędkę, żeby się odczepiła tkwiąca w kamieniach błystka. Odczepił się sznurek od sanek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
odchrzanić się — dk VIa, odchrzanić sięnię się, odchrzanić sięnisz się, odchrzanić sięchrzań się, odchrzanić sięnił się posp. «zostawić kogoś, coś w spokoju; odczepić się» Odchrzań się od mojej dziewczyny … Słownik języka polskiego
odwalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odejść od kogoś, zaprzestać zaczepek; odczepić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwal się, bo dostaniesz! Wreszcie się ode mnie odwalił. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyssać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przysysać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyssać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, przyssać sięssę się, przyssać sięssie się, przyssać sięssij się, {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odhaczyć — dk VIb, odhaczyćczę, odhaczyćczysz, odhaczyćhacz, odhaczyćczył, odhaczyćczony odhaczać ndk I, odhaczyćam, odhaczyćasz, odhaczyćają, odhaczyćaj, odhaczyćał, odhaczyćany 1. pot. «postawić znaczek, zwykle w kształcie litery V, odnotowując… … Słownik języka polskiego
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwalić — dk VIa, odwalićlę, odwalićlisz, odwalićwal, odwalićlił, odwalićlony odwalać ndk I, odwalićam, odwalićasz, odwalićają, odwalićaj, odwalićał, odwalićany 1. «odrzucić coś ciężkiego, odepchnąć, odsunąć na bok» Odwalić gruz, kamienie, śnieg z drogi.… … Słownik języka polskiego
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego